YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

E. 2003/3982 K. 2003/8097 T. 2.6.2003

DAVA: Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR: 4722 sayılı kanunun 1.maddesi hükmü de dikkate alındığında olaya 743 sayılı Türk Kanunu Medenisi hükümlerinin uygulanması gerekir.

Miras ölümle açılır. ( MK.517/1 ) Mirasçı olabilmek için murisin ölümünde mirasçılığa ehil ve sağ olmak lazımdır. ( MK.522 ) ( 4721 S. TMK. 575, 580 )

Hangisinin evvel veya sonra öldüğünün tayini mümkün olmaksızın ölenler bir anda ölmüş sayılırlar ( MK.28/2 ) ( 4721 S .TMK. 29 )

Aynı anda ölenler birbirine mirasçı olamazlar. ( 2.H.D.’nin 9.2.1976 tarih 698/955, 2.H.D.’nin 1978 tarih 4913/4975 ve 2.H.D.’nin 29.1.1985 tarih 214/698 sayılı kararları )

Füruu olmayan müteveffanın mirasçısı ana babasıdır. ( MK.440/1 ) / ( 4721 S. TMK. 496 ) miras bırakandan önce ölmüş olan ana babanın yerini her derecede halefiyet yoluyla kendi alt soyları alır. ( Mk.440/2 ) Baba ve ana yarı yarıya mirasçı olurlar. Daha önce ölmüş olan ana ve baba yerine füruuları geçer. Füruunun üst soyu temsil edebilmesi için kendi ana babasının miras hakkının doğmuş olmasına gerek yoktur.

Bir tarafta hiç mirasçı olmadığı takdirde bütün miras diğer tarafın mirasçılarına geçer.

Yukarıda açıklanan kurallar gereğince; Müteveffa Burak ( 1992 doğ. ) annesi Gönül, babası Ali ve kardeşi Buğra ile 18.1.1999 tarihinde vefat etmiştir. Kimin önce öldüğü tesbit edilemediğinden hepsi aynı anda ölmüş sayılırlar. Ayrıca Ankara 28. Asliye Hukuk Mahkemesinin ( 2001/26-439 ) kesinleşmiş ilamıyla da müteveffa Burak’ın annesi Gönül ile aynı anda ölmüş oldukları tesbit edilmiştir.

Davalılar Uğur ve Ayşegül müteveffa Burak’ın baba bir kardeşleridir. Baba bir kardeşler olan davalılar varken dayısı olan Coşkun mirasçı olamaz. Bu yön gözetilmeden müteveffanın baba bir kardeşler davalıların mirasçı olamayacağının kabulü ile veraset ilamının iptaline karar vermek doğru bulunmamıştır.

SONUÇ: Davalıların temyiz itirazlarının bu sebeple kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, oybirliğiyle karar verildi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir